Een wonder
Op 19 november 2009 stonden in ons tekenatelier de beide danseressen Maria Mavridou en Paula Duarte model. Het was voor ons modeltekenaars een feest: Maria en Paula wisten iedereen mateloos te inspireren.
Een maand later, op 29 december, zag ik hen beiden terug in het Drents Museum in Assen, waar zij samen met Divino Francisco op de schitterende choreografieën van beeldend kunstenaar Eddy Roos en de hallucinerende klanken van Simeon ten Holts Canto Ostinato dansten.
De dansen werden uitgevoerd in het kader van de tentoonstelling van het werk van Eddy Roos: Verstilde beweging, gehouden van 27 september 2009 t/m 24 januari 2010. Ik was er bij en keek er naar via het oog van mijn camera. En weer was het een wonder.
De postboot
Van 12 tot en met 22 maart 2011 varen we met de Hurtigruten-postboot langs de Noorse kust van Bergen naar Kirkenes vise versa. Voor ons is het hoogtepunt de tocht door de Magerøysund, 'onderlangs' het eiland Magerøya, waarop de Noordkaap is gelegen, met een bezoek aan Honningsvåg (het noordelijkste stadje van Europa). De besneeuwde bergen zijn indrukwekkend.
Zuid Amerika
Op onze tweede wereldreis in (2010) zullen we Kaap Hoorn (Zuid Amerika) ronden om van de Atlantische Oceaan naar de Pacific te varen. Die poging mislukt jammer genoeg vanwege de hoge golfslag en pech met de stuurinrichting, zodat we in volle zee moeten ankeren en de reparatie kan plaatsvinden. De eerste week van februari zoeken we rustiger vaarwater op, om via het Beaglekanaal en de Straat van Magellaan, met een bezoek aan Ushuaia, de zuidelijke stad op aarde, onze reis te vervolgen.
Op deze pagina de schitterende tocht door het Beaglekanaal.
Reflexions unlimited
Op 3,4 en 5 april 2014 deden we Singapore aan - een stad van uitersten. Ik koos er niet voor de grootsheid van de stad hier weer te geven, maar integendeel de nadruk te leggen op de intimiteit van slechts één kunstwerk: een plastiek van de Chinese kunstenaar ZHAN WANG (Beijing, China, 1962). Zijn plastieken staan overal in de wereld verspreid. Vooral zijn serie 'Artificial Rocks' is beroemd. In Singapore staat een werk, getiteld: # 71 (155,8 x 189 x 96,5) op de 'Lions Bridge', een luchtbrug, die het opmerkelijke 'Marina Bay Sands Hotel' verbindt met de 'Gardens by the Bay', misschien wel de mooiste tuinen ter wereld.
De 'Artificial Rocks' zijn vervaardigd uit gepolijst roestvrij staal, geïnspireerd op de‘Scholar’s Rocks’, de natuurlijke, geërodeerde rotsen, die een belangrijke functie hadden in de traditionele parken en binnenplaatsen van de upper-class in het oude China. Wang beschouwt zijn abstracte vormen als een metafoor voor het snelveranderende gezicht van het huidige China.
De grillige, spiegelende oppervlakten van zijn monumentale objecten absorberen de kijker en zijn omgeving als het ware: men krijgt de ervaring een deel van het kunstwerk te worden. De plek op de ‘Lions Bridge’ is perfect gekozen, omdat de wonderlijke lijnen van het metershoge hangende kunstwerk van Antony Gormly,
‘Drift’, de immense ruimte van de lobby van het hotel als eerste door het beeld
worden gevangen. (Jazeker, dezelfde Gormly die de metershoge ‘Gehurkte Man’ op de dijk bij Lelystad ontwierp).
Oppervlakkig gezien zijn de ‘kunstmatige rotsen’ van Zhan Wang vormloze, amorfe
voorwerpen. Wie er echter langzaam op toeloopt en de spiegelende oppervlakte steeds dichter ziet naderen, kan zich er moeilijk meer van losmaken. Tenminste zo verging het mij: er ontstond een interactie, een spiegeling, een wisselwerking, die ik als ‘tussenwereld’ zou willen benoemen.
Ik maakte een dertigtal foto’s, maar het hadden er evengoed drieduizend kunnen zijn, simpelweg door het oog van de camera steeds slechts enkele millimeters te verplaatsen. Elk shot schiep een nieuw universum! Het kunstwerk van Wang maakte zodoende een oneindig aantal kunstwerken mogelijk. Vandaar de titel van deze pagina ‘Reflexions Unlimited’.
Jammer dat ik er niet aan gedacht heb met mijn filmcamera de oppervlakte af te
tasten. Wat zou dat geweldige opnamen hebben opgeleverd! Wie weet of een van mijn reislustige kinderen, klein- of achterkleinkinderen daartoe nog eens in staat zijn - ofzelf nog eens terug te gaan, natuurlijk.
Rabaul
In de derde week van maart 2014 varen we langs de noordkust van Australisch Nieuw Guinea. We gaan op 23 maart aan land in Rabaul, dat in 1994 door uitbarstingen van de vulkanen Tavurvur en Vulcan volledig is verwoest. De binnenkomst in het haventje langs de dreigende en nog steeds rokende vulkanen is bijzonder indrukwekkend.
Madang
Op 25 maart bezoeken we enkele Pygmeeën-dorpjes in de omgeving van Madang. We ontmoeten daar louter ontroerend hartelijke mensen, die voor ons westerlingen, in nog erg primitieve omstandigheden leven.
Tierra del Fuego
Na het verlaten van de Straat van Magellaan ‘slalommen’ we de tweede week van februari door de prachtige Chileense fjorden van Patagonië (het Tierra del Fuego Natinal Park) en zien o.a. de beroemde Zamuda-gletsjer, de Bernal-gletsjer en de Parades-gletsjer, die allen in het fjord uitmonden. Op de achtergrond steeds de besneeuwde toppen van de Andes.
Papeete
Op 28 februari 2014 meren we aan in Papeete en bezoeken we het wonderschone eiland Tahiti, waar we ons door middel van de reisverslagen van James Cook en de belevingen en schilderijen van Gauguin behoorlijk op hebben voorbereid. We komen ogen tekort. De geur van bloemen is overal. Het vertrek bij ondergaande zon is met geen pen te beschrijven.
Noorwegen
Op onze IJslandreis met de 'Rotterdam' van de Holland Amerika lijn (5 t/m 22 augustus 2015) doen we op de terugtocht nog enkele plaatsen in Noorwegen aan. Onder andere op 20 augustus: EIDFJORD - ver het binnenland in - gelegen aan het einde van de 170 kilometer lange HARDANGERFJORD. Het is 22 graden, ongebruikelijk voor deze tijd van het jaar. Alleen al het varen tussen de bergen door, staande op het verlaten dek bij zonsopgang, is adembenemend - een onvergetelijke ervaring!